Szkaplerz karmelitański

Jak i kiedy można przyjąć szkaplerz w naszym klasztorze?

W naszym kościele szkaplerz obrzęd nałożenia szkaplerza odbywa się w każdą środę po Mszy św. o godz. 18:00 i 16 lipca po każdej Mszy św. (Uroczystość Matki Bożej Szkaplerznej). W razie konieczności można przyjąć w każdym dniu. Wystarczy zakupić szkaplerz i poprosić któregoś z ojców o przyjęcie do szkaplerza.


Czym jest szkaplerz karmelitański?

Szkaplerz Najświętszej Maryi Dziewicy z Góry Karmel (nazywany karmelitańskim lub brązowym) jest w powszechnym użyciu od XVI w. Jest on sakramentalium, znakiem przyjętym przez Zakon Karmelitański i zatwierdzonym przez Kościół jako zewnętrzny wyraz Macierzyńskiej Miłości Maryi do nas, oraz naszego, synowskiego przyjęcia tej Miłości i jej odwzajemnienia.

Słowo “szkaplerz” oznacza szatę wierzchnią, którą mnisi przywdziewali na habit zakonny w czasie pracy. Z biegiem czasu szkaplerz nabrał znaczenia symbolicznego: wyrażał niesienie codziennego krzyża przez uczniów Jezusa. W niektórych zakonach (w tym w Karmelu) szkaplerz stał się znakiem własnej tożsamości i życia. Symbolizuje on specjalną więź karmelitów z Maryją, Matką Jezusa i Patronką Zakonu, do czego przyczyniła się wielowiekowa tradycja o maryjnym objawieniu i nadaniu przywilejów tym, którzy ten szkaplerz noszą i w nim umierają.


Jak wygląda szkaplerz?

Szkaplerz karmelitański składa się z dwóch prostokątnych kawałków z sukna wełnianego koloru brązowego, połączonych sznurkiem lub tasiemką w ten sposób, że po nałożeniu jedna część opada na piersi, a druga na plecy. Zwykle na jednej części jest wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, a na drugiej wizerunek Najświętszego Serca Pana Jezusa. Szkaplerz po przyjęciu może być zastąpiony Medalikiem z podobnymi wizerunkami. Czasem są to tylko dwa kawałki sukna bez wizerunków.

Szkaplerz może mieć różne rozmiary. Najczęściej jest to ok. 3 x 4 cm. Są też szkaplerze mniejsze i większe. Duże, uroczyste szkaplerze czasem nakładają karmelici świeccy (członkowie OCDS).


Jakie są warunki przyjęcia szkaplerza?

Istnieje jeden zasadniczy warunek: niewymuszone, szczere i świadome pragnienie przyjęcia szkaplerza oraz zawierzenia siebie Maryi w tym znaku. Zawierzenie to obejmuje decyzję dzielenia z Maryją własnej codzienności i naśladowania Jej stylu życia.

Szkaplerz należy przyjąć osobiście. Pierwszy szkaplerz musi być sukienny i nałożony przez kapłana według zatwierdzonego przez Stolicę Świętą obrzędu. Po przyjęciu można go zastąpić medalikiem szkaplerznym. Po zniszczeniu się pierwszego szkaplerza każdy kolejny można sobie nałożyć samemu. Podobnie w przypadku zaprzestania noszenia szkaplerza, o ile jego przyczyną nie była wzgarda (wtedy należałoby przyjąć szkaplerz ponownie).

Szkaplerz do nałożenia można przynieść ze sobą lub nabyć w naszym klasztorze.


Jakie obowiązki ma noszący szkaplerz?

Szkaplerz, będący znakiem maryjnym, zobowiązuje do chrześcijańskiego życia, ze szczególnym ukierunkowaniem na uczczenie Najświętszej Maryi Dziewicy. Noszący szkaplerz powinien:

  • Naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.
  • Nieustannie nosić na sobie szkaplerz.
  • Troszczyć się o dobro wszystkich ludzi.
  • Odmawiać codziennie naznaczoną modlitwę (najczęściej Pod Twoją Obronę).

Jakie łaski są związane z nabożeństwem szkaplerznym?

Uznając szkaplerz znakiem Maryi, Kościół związał go z łaskami, zwanymi przywilejami szkaplerznymi:

  1. Kto umrze odziany szkaplerzem świętym nie zostanie potępiony.
  2. Noszący szkaplerz, jako czciciel Matki Bożej, zapewnia sobie Jej opiekę co do duszy i ciała w tym życiu oraz szczególną pomoc w godzinie śmierci.
  3. Każdy, kto pobożnie nosi szkaplerz święty i zachowuje czystość według stanu, zostanie wyprowadzony z czyśćca osobiście przez Matkę Bożą w pierwsza sobotę po swej śmierci.
  4. Ci, którzy należą do Bractwa Szkaplerznego są dodatkowo duchowo złączeni z zakonem Karmelitańskim i maja udział w jego duchowych dobrach za życia i po śmierci.

Bractwo Szkaplerzne

Każda osoba przynależąca do Kościoła katolickiego, która otrzymała bierzmowanie oraz nosi Szkaplerz poświęcony i nałożony przez kapłana może należeć do Bractwa Szkaplerznego.

Członkowie Bractwa przynależą do rodziny karmelitańskiej i mają udział we wszystkich dobrach duchowych całego Zakonu Karmelitańskiego (m.in.: Msze święte, Komunie święte, modlitwy wspólnotowe i indywidualne, posty, wyrzeczenia, dobre uczynki, czy braterstwo duchowe).

Noszący szkaplerz św. i należący do Bractwa Szkaplerznego mają możność uzyskania odpustu zupełnego dla siebie lub dla zmarłych w dzień wpisania do Bractwa Szkaplerznego i niektóre święta zakonu karmelitańskiego:

  • w dzień wpisania do Bractwa Szkaplerznego,
  • 16 maja – wspomnienie św. Szymona Stocka,
  • 16 lipca – uroczystość NMP z Góry Karmel (MB Szkaplerznej),
  • 20 lipca – święto św. Eliasza, proroka,
  • 1 października – święto św. Teresy od Dzieciątka Jezus,
  • 15 października – uroczystość św. Teresy od Jezusa
  • 14 listopada – święto Wszystkich Świętych zakonu karmelitańskiego,
  • 14 grudnia – uroczystość św. Jana od Krzyża.

W Warszawie Bractwo Szkaplerzne istnieje m. in. przy naszym klasztorze na Racławickiej.


Przeczytaj także o szkaplerzu:

Przeczytaj też więcej o Bractwie Szkaplerznym.